مراسم "عفو" وآ زادی ملوانان را همچون یک نمایش کمدی استادانه بود حکومت ایران توانست با توسل به ان به بحران خاتمه دهد، آن هم با ژستی صلح‌جویانه و بشردوستانه، به مثابه یک ریس، که می‌خواهد با تاثی از اسلام خود را رحیم و بامروت و بخشنده نشان دهدواین بحران سرپوش بگذارد هرچند که تبعات این افدام مطمینا در ماه های اینده منجر به هرچه بیشتر منزوی شدن ایران خواهد شد. حکومت یاغی که هم بمب اتم را جستجو می کند و در مواقع لزوم از گروگانگیری نیر ابای ندارد ؟ تعطیلات نوروزی و بحران ملوانها شاید منجر به ان شد تصویب قطعنامه سوم و تبعات ان به فراموشی سپرده شودولی قطعنامه سوم به مانند گرز هنوز بر سر ایران هست و این افدام کودکانه دولتمردان نالابق در اینده منجر به ایجاد اتحاد میان جامعه جهانی برای اتخاذ فشارهای بیشترخواهد شد. حکومت ایران یک بار دیگر همچون روباهی بر روی صحنه‌ی سیاست آمد که رفتارش محاسبه‌پذیر نیست، بنابر این این سوال پیش می اید که اگر این حکومت به فناوری اتمی دست یابد، چه تضمینی وجود دارد که سلاح اتمی تولید نکند و باز در این حال چه تضمینی وجود دارد که بتواند متین و خوددار باشد. مطمینا این سوالی است که تمامی دولتمردان غربی به دنبال پاسخ ان هستند ؟
برچسب‌ها: نوشتار