شنبه، بهمن ۰۸، ۱۳۸۴

روز شنبه (8بهمن) باز هم خيابانهاي تهران را قفل خواهيم كرد!

تو اگر برخيزي ، من اگر برخيزم ، همه برميخيزند! چه كسي ميخواهد من و تو ما نشويم ؟ خانه اش ويران باد! هموطنان، زنان و جوانان ايران زمين بار ديگر كارگران شريف اتوبوس راني بپا ميخيزند! شرف ملي هر زن و مرد ايراني است كه براي حمايت از آنان برخاسته و در جهت رسيدن به اهداف اين كارگران مقاوم، همسو و هم قدم شويم. اهداف آنان، خواسته احاد ملت ايران است، و فرياد اعتراض آنان ، فرياد در گلو مانده زنان و جوانان ايران زمين نيز هست. همگان شاهد بوديم كه كارگزاران نظام ، چگونه دور اول اين اعتصابات، با تهديد و تطميع، حركت اعتراضي كارگران را نافرجام نموده و به سركردگي ”پاسدار قاليبات” كه شهرداري تهران را تصرف كرده است، اين حركت اعتراضي خاموش گرديد. در دور قبل باز هم كارگران و اتوبوس رانان شريف در تهران ، فرصت ديگري به اين آزاديكشان و غاصبان حقوق مردم محروم اين ميهن دادند. ولي هيهات كه از اين نظام ، مهر و عطوفت و حل مشكلات محرومان جامعه را نميتوان انتظار داشت و هر چه هست، قتل است و غارت و ستم و استثمار و ديگر هيچ....! زيرا كه فرياد رسي دراين نظام باقي نمانده است و از ضحاك ماردوش انتظار رحم و مروت نميتوان داشت! پس بار ديگر با نيرويي صد چندان و با ايمان به پيروزي محتوم مردم ايران در برابر غاصبان حقوق محرومان و كارگران و زنان ايران زمين، بپا ميخيزيم و فرياد آزادي سر خواهيم داد. اولين خواسته ما اين است كه منصور اسانلو را آزاد كنند و اين خود اولين گام براي دستيابي به پيروزي هاي بزرگتر خواهد بود. به عبارت ديگر آغازي است براي پايان نظام جهل و غارت ! پس پيش بسوي اعتصاب و تحصن ! ما ” انجمن دفاع از حقوق زنان در ايران” از اين اعتصاب ، پشتيباني نموده و به همراه كارگران اتوبوس راني فرياد آزادي سر خواهيم داد و حقوق حقه كارگران محروم ايراني را كه خواسته تمام مردم ايران است، طلب خواهيم نمود. روز شنبه صبح خيابانهاي تهران را باز هم قفل خواهيم كرد! و به كارگزاران نظام خواهيم گفت، حقوق خويش را با چنگ و ناخن و دندان هم كه شده از شما باز خواهيم گرفت! آن روز مي آيد! آن روز مي آيد روزي كه رسم و دولت دژخيم را در شعله اندازيم آن گه ” فلك را سقف بشكافيم و طرحي نو در اندازيم” انجمن دفاع از حقوق زنان در ايران- مهري اميري anjomanzananazadeh@yahoo.com 6/11/84